
مهاجرت تحصیلی به ترکیه برای خیلی از دانشجویان (مخصوصاً از کشورهای منطقه مثل ایران، افغانستان، پاکستان و…) جذابه؛ اما در کنار مزایایی که معمولاً گفته میشه، یکسری ناگفتهها و نکات پنهان یا کمتر مطرحشده هم هست که بهتره بدونی تا با دید بازتری تصمیم بگیری. در ادامه، واقعبینانهترین ناگفتههای مهاجرت تحصیلی به ترکیه رو توضیح میدم:
- اعتبار جهانی مدرک دانشگاهها
خیلی از دانشگاههای ترکیه (حتی خصوصیها) ممکنه داخل ترکیه شناختهشده باشن، اما اعتبار بینالمللی ضعیفتری نسبت به دانشگاههای اروپایی یا آمریکایی دارن.
مدرک از دانشگاههای رده پایین ترکیه ممکنه در کشورهای اروپایی یا برای ادامه تحصیل در سطح بالا چالشبرانگیز باشه، مگر اینکه از دانشگاههایی مثل Koç، Sabancı، Boğaziçi یا METU فارغالتحصیل بشی. - یادگیری زبان ترکی اجباریه—even if your course is in English
حتی اگر در رشتهای به زبان انگلیسی تحصیل کنی، برای زندگی روزمره، کار، تعامل با اداره مهاجرت و خدمات عمومی، دانستن زبان ترکی ضروریه.
در بیشتر دانشگاههای خصوصی، کارکنان و حتی اساتید هم ترکی حرف میزنن و ممکنه سطح انگلیسی خیلی بالا نباشه. - وضعیت اقامت بعد از تحصیل خیلی سخت و محدودکنندهست
بر خلاف کشورهای اروپایی مثل آلمان یا هلند، ترکیه اقامت پس از تحصیل نمیده، مگر اینکه بلافاصله شغلی مرتبط با تحصیلات پیدا کنی (که خیلی سخته).
در واقع، اغلب دانشجوها بعد از فارغالتحصیلی باید کشور رو ترک کنن، یا با روشهای دیگر (مثلاً ازدواج، سرمایهگذاری، یا کار غیررسمی) اقامتشون رو تمدید کنن. - کار دانشجویی محدود و پرچالش
کار دانشجویی قانونی در ترکیه برای اتباع خارجی محدود و کنترلشده است (در مقطع لیسانس تقریباً غیرممکنه).
در عمل، خیلی از دانشجوهای خارجی مجبور به کارهای غیررسمی و با حقوق پایین میشن که نه بیمه داره و نه امنیت شغلی. - برخورد دوگانه با دانشجویان خارجی
اگر از کشورهای خاورمیانه یا آسیا میای، ممکنه گاهی برخوردهای نژادپرستانه یا تبعیضگونه ببینی، مخصوصاً در شهرهای کوچکتر یا محیطهای بستهتر.
دانشجویان از کشورهای غربی یا اروپایی معمولاً با احترام بیشتری مواجه میشن. - دانشگاههای خصوصی = شهریه بالا + گاهی کیفیت پایین
همه دانشگاههای خصوصی سطح بالایی ندارن. خیلیها فقط به دنبال پول دانشجو هستن و کیفیت آموزشی پایینی دارن.
شهریه ممکنه سالانه تا ۱۰–۱۵ هزار دلار برسه، بدون اینکه در مقابلش مدرک خاص یا شبکه ارتباطی قوی بهت بده. - نوسانات لیر = شوک مالی
با توجه به سقوط مداوم ارزش لیر ترکیه، دانشجویان خارجی تأثیر مستقیم میگیرن. اگر درآمد خانوادهات به دلار یا یورو نیست، هزینههای زندگی ممکنه بهمرور سنگینتر بشه. - سیستم اداری کند و گاهی سردرگمکننده
چه برای گرفتن اقامت دانشجویی، چه برای تمدید، یا حتی باز کردن حساب بانکی، با کاغذبازی، بروکراسی سنگین و تأخیرهای مکرر مواجه میشی.
سیستم مهاجرت ترکیه زیاد منظم نیست و ممکنه هر استان قوانین متفاوتی اجرا کنه. - امنیت روانی در خوابگاهها یا محلهها همیشه بالا نیست
در بعضی خوابگاههای دولتی یا مناطق خاص، مخصوصاً برای دخترها، محدودیتهای فرهنگی و نظارتی زیادی وجود داره.
خوابگاه خصوصی آزادی بیشتری میده، ولی گرانتره و لزوماً امنیت یا کیفیت بالاتری نداره. - اقامت طولانیمدت و دریافت شهروندی؛ تقریباً غیرممکن برای دانشجوها
برخلاف برخی کشورها، اقامت تحصیلی ترکیه جزو اقامتهای قابل تبدیل به دائم نیست.
برای شهروندی، باید از مسیرهایی مثل ازدواج، سرمایهگذاری یا کار طولانیمدت اقدام کنی.
جمعبندی:
مهاجرت تحصیلی به ترکیه میتونه انتخاب خوبی باشه اگر:
هدفت فقط گرفتن مدرک نیست و دنبال تجربهی جدید یا پلی برای مهاجرت بعدی هستی.
زبان ترکی رو جدی یاد میگیری.
دانشگاه معتبر انتخاب میکنی (نه فقط هر دانشگاهی با پذیرش آسان).
از نظر مالی توان مدیریت هزینهها رو داری.
دید واقعبینانه به آینده اقامت یا بازار کار داری.